انقلاب اسلامی از کجا تا به کجا؟
انقلاب اسلامی از کجا تا به کجا؟
«همهى حرکتى که بشریت در سایهى تعالیم انبیاء، در طول این قرون متمادیه انجام دادند، حرکت به سمت جادهى آسفالتهى عریضى است که در دوران حضرت مهدى (عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّریف) به سمت اهداف والا کشیده شده است که بشر در آن جاده حرکت خواهد کرد. ... اگر مهدویت نباشد، معنایش این است که همهى تلاش انبیاء، همهى این دعوت ها، این بعثت ها، این زحمات طاقتفرسا، اینها همهاش بىفایده باشد، بىاثر بماند.»[1]
جریان تاریخ، جریانی به هم پیوسته است، جریانی ادامه دار؛ لذا شروع جریان حق، از حضرت آدم علیه السلام است تا روز قیامت.
خُب، مگر نه این است که "جریان تاریخ، جریانی به هم پیوسته است" و هر حادثه و اتفاقی در چگونگی حوادث بعدی تاریخ مؤثر است، پس انقلاب اسلامی ثمره ی؛
رنج و مرارت های تمامی انبیاء الهی علیهم السلام،
ثمره ی سکوت استخوان در گلوگونه و خار در چشم[2] گونه ی بیست و اندی ساله ی حضرت امیر علیه السلام،
ثمره ی ولایت محوری حضرت فاطمه زهرا علیها سلام،
ثمره ی صلح امام حسن علیه السلام ،
ثمره ی قیام خونین سیدالشهدا علیه السلام ،
ثمره ی گریه ها و سجده های مدبرانه حضرت سجاد علیه السلام ،
ثمره ی قیام علمی صادقین علیهما السلام ،
ثمره ی رنجِ زندان به زندان شدن حضرت کاظم علیه السلام ،
ثمره ی چشیدن زهر تبعید توسط حضرت رضا علیه السلام ،
ثمره ی پاسخ های علمی و کوبنده حضرت جواد علیه السلام در کودکی،
ثمره ی خون دل خوردن های حضرت هادی علیه السلام در سامرا،
ثمره ی رنج های امام حسن عسکری علیه السلام در مقابل متوکل و منتصر و ...،
ثمره ی غیبت منتظرانه ی هزار و اند ساله حضرت حجه ارواحنا له الفداه است.
و اگر نبود این"شجره ی""طیبه ی""تاریخی[3]" اکنون انقلاب اسلامی پا به عرصه ی وجود نگذاشته بود.
انقلاب اسلامی از کجا، تا به کجا؟ از پرچم سرخ سلف تا پرچم سبز خلف.[4]
[1] . امام خامنه ای دامت برکاته 18/4/1390
[2] . فَصَبَرتُ وَ فِی العَینِ قَذًی وَ فِی الحَلقِ شَجا (نهج البلاغه خطبه ی 3)
[3] . ألَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً کَلِمةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أصلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرعُهَا فِی السَّمَاءِ ( آیه ی شریفه23 ابراهیم)
[4] غوّاص
- ۹۲/۰۷/۰۴